آب زندگی

ما در جهان جزو معدود کشورهایی هستیم که به‌وضوح مقابل آمریکا ایستاده و با اقتدار به حیات سیاسی خود ادامه می‌دهد و با کشورهای دیگر رابطه برقرار می‌کند و برخورد می‌کندمتأسفانه کشورهای اروپایی به‌لحاظ تبعیت از سیاست‌های آمریکا و پذیرش بی‌قیدوشرط تحمیل‌های آن‌ها در سیاست خارجی آن‌قدر تنزل کرده‌اند که در تاریخ اروپا سابقه ندارد. در چنین شرایطی چگونه بعضی از افراد با ساده‌لوحی می‌گویند به‌سمت غرب برویم؟! کدام غرب؟! غربی که تحت فشار آمریکا و تلقینات سراسر دروغ دوره‌گردهای صهیونیست همواره علیه جمهوری اسلامی ایران تبلیغات دروغ می‌کنند، فشار سیاسی می‌آورنداینجانب سال‌ها مذاکره کردم، ولی آن‌ها حاضر نشدند یک‌قدم خلاف نظر آمریکایی‌ها به نفع ایران بردارند؛ یعنی در طول چهل و چهار سال انقلاب اسلامی ایران، یک جنگ تمام‌عیار از سوی آمریکا و متحدینش علیه ایران صورت گرفته است.اصل اساسی روابط بین کشورها تعریف منافع مشترک است و در مورد ایران و روسیه سطح وسیعی از منافع مشترک قابل ترسیم است. نه‌تنها هر دو کشور دارای فناوری و دانش هستند، بلکه از منابع خوبی هم برخوردارند؛ علاوه بر آن، هردو از جانب غرب هدف تحریم‌های ظالمانه قرار گرفته‌اند و این امر بستر مناسبی برای همکاری‌های مشترک فراهم می‌سازد و امید است با پیگیری‌های مداوم دستگاه دیپلماسی در راستای استراتژی نگاه به شرق این امر محقق گردد ذیلا به نکاتی در این راستا اشاره می کنم:مواضع و رفتارهای جنابعالی در طول دوره مسئولیت ، کاندیداتوری برای انتخابات ها، مشاوره و... هماره بر یک مقیاس عقلانیت و خارج از تندروی های برخی از مسئولین کشور بوده است ، لذا بر لزوم پاسخ به مواضع شما برآمدم.اینکه تفکرات و تئوری های شما چه مقدار در سیاست های کلان کشور و رهبری آب زندگی...

به هر روی تجربه بشری و محاورات روزمرگی، ما را با هر روی و روش و اعتقاد به پایان زندگی جاری پس از جاری شدن سکرات موت رهنمون می سازد و طبیعتا خویشتن مان را به پس از مرگ مشغول می سازد. فکرتی که باعث می شود به آینده بیشتر توجه داریم.كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿ العنكبوت ۵۷﴾  راقم به دلیل اعتقاد به حیات جاویدان هم بر اساس آموزه های دینی شیعی و هم ناعبث بودن این همه نظم موجود پس از واقعه مرگ نمی توانم به پوچی و پایان خویش و همه رفتگانی که با آنان محشور و همدم بودم رای دهم و ناگزير به حیات جاودان معتقدم اما به چگونگی آن نیز بسیار سرگشته و حیران ام.جای سوال است که حیات روح مجرد از کالبد جسم و سپس قول کتاب مقدس برای معاد جسمانی و دخول در جنت رضوان یا جهنم جحیم چه مقدار با دنیا و جسم و روحیات ما و اهداف خالق همخوان و هم راستاست و معیار مخلد برای سکنی در این دو جایگاه چیست؟طبیعتا احکام و رسائل در تبیین معیار و آیات و روایات در تشریح نوع زندگی در هر دو جایگاه بهشت و دوزخ متعدد و راویان و سخنوران در آن بیشمارند اما آنچه واضح است عینیت آن چیزی است که رخ خواهد داد و ورای تعاریف از یک واقعه ، خود آن واقعه است.اخیرا بسیار به واقعیت ماجرا فارغ از همه تعاریف و روایت های دینی، شخصی ، تجربی و ... می گردم و برای یک روایت دست اول(تجربه شخصی) خودم را آماده می کنم. این روایت یعنی دیدن، شنیدن ، لمس کردن و حس کردن یک واقعیت واقعی و از نزدیک برای هر شخص باید اتفاق افتد. گویند نبی مکرم اسلام صل الله علیه وآله به این تجربه در معراج دست یافته بود و ثواب و عقاب اعمال را قبل از مرگ به عین دیده بود و برخی بزرگان به قدر وسع مدعی تجارب این چنینی اند. پژوهش چند ساله اخیر بر آب زندگی...

کلیپ کلیپ جالبی بود و ان شاء الله که اینگونه باشد. یکی از اتهامات نهضتی ها(نهضت آزادی- دکتر یزدی و سحابی و..) در اواخر دهه 70 که منجر به دستگیری شان شد همین بود که در میان حرف ها و نظرات و جلسات ، کسی گفته بود که این مردمی که (تازه آن سال های دهه 70 که شاید اعتقادات بیشتر بود) اینگونه در عاشورا و تاسوعا در خیابان عزاداری می کنند معلوم نیست اگر در روزعاشورا بودند طرف یزید بودند یا بی طرف. نقل است که ظاهرا عمر سعد از کودکی با امام حسین علیه السلام بوده و با اصرار و تزویر عبیدالله حاضر به سپاه یزدی درآمد و تا به صبح عاشورا در این فکر بود که چگونه در سپاهی باشد که در طرف دیگرش حسین است. اما نتیجه قساوت آن شد که دستور به نعل تازه و ....داد. داستان شمر و حج پیاده و جانبازی اش در رکاب امیر المومنین علیه السلام هم که معروف است. توابین و همین مختار هم (به نقلی البته و نه نقل فیلم نامه ساخته شده) داستان خودشان را دارند. لذا به نظر می آید آنچه که به عنوان اشک منطقی (به تعبیر برخی از علما) به جای اشک احساسی (دلسوزی و رقت قلب و صرف ذکر مصائب به جای فضائل و آن هم نه عجایبی که بعضا از منبر شنیده می شود ) در مواقع امتحان کاراست و گرنه به قولی از مصائب ایشان سنگ و حیوان هم به گریه آمده اند. مرحوم دکتر شریعتی تعابیر دارد که البته حتما همه اش مورد تایید نیست ولی تعجب می کنم از انقلاب و انقلابیونی که با ریشه های فکری ایشان پیروز شدند چرا امروز به اینجا رسیده اند و محافل مان بیش از شعور ، شور دارد؛ بیش از توجه به ثارالله ، امام ، سید الشهدا ، سید الشباب اهل الجنه ، سفینه النجاه ، عبدالله ، خامس آل عبا و... حسین علیه السلام باید به کشیده شدن "سین" حسین در عزاداری ها توجه شود.بیش از توجه به دعا آب زندگی...